Begin van onze reis in Zuid Frankrijk

7 juni Palais des Papes 

   Fitness-veld, onderweg in Frankrijk bij een koffiestop.
Aanrader!  

In de straten van Lyon zien we ruziënde Franse automobilisten. In de supermarkt hoor ik druk geschreeuw bij de kassa. Dat is ook Frankrijk.

Het begint te regenen en bij Avignon maken we een stop. We gaan een middagje langs bij het pauselijk Paleis. Niet erg boeiend, maar wel een mooi paleis. 

Wat we vooral zien zijn kale ruimtes en borden met losse stukken aan informatie erop. Ook zie je oude materialen achter glas. Iedereen kijkt er met een serieus hoofd naar en de kinderen raken in ongeduld.

Ik heb nog steeds geen idee wat er zich allemaal heeft afgespeeld in dat paleis. Waarom hier geen reconstructie van het vroegere dagelijkse leven met verkleedde acteurs of toeristen? Geen reconstructie van seksueel misbruik, maar meer van het tafelen en het prevelen.

Ook jammer dat er op de bovenverdieping geen middeleeuwse soep te koop is, alleen maar smarties en koffie in karton.  

We gaan verder richting Sanary-sur-Mer. De wolken houden natuurlijk weer op bij de kust en het is lekker warm en zonnig.

 In Sanary speelt de begin-scene af van mijn favoriete film Bienvenue chez les Chi'tis.  Klik hier om de trailer te zien! Een Must voor alle liefhebbers van Frankrijk en erg grappig.  

Even later komen we dichtbij ons hotel (in het nabijgelegen Six Fours les Plage) eenzelfde soort frietenkot tegen als in de film met dus een verwijzing naar les Chi'tis. We hebben er heerlijke frieten gegeten met bier. 

9 juni 

Wakker worden in deze kamer... met dit uitzicht. In Hotel Bel Azur.

Grand Prix van Canada kijken in Auberge de la Calanques

In de vroege middag komen we een groepje jolige Nederlandse babyboomers tegen die ons een goede toko adviseren. Als we even later in die bar zitten, komen we ze weer tegen.

Aan het eind van de middag rijden we door richting Le Lavandou.

Na het kijken van de Formule 1 race, hebben we een  gezellige avond bij onze favoriete Mexicaan. Aan de bar spreken we een Fransman en zijn dochter die in de klas heeft gezeten bij de autocoureur Nico Rosberg. Zoals jullie allemaal wellicht al weten woonde de vader van Rosberg in Monaco... Ze hebben een lieve Duitse herder bij zich en de eigenaresse komt er ook nog even bij zitten.

10 juni 

Vandaag vertrekken we met de boot naar het eiland Porquerolles. Wat een mooi eiland is dat! Aanrader!

Dorpje




 Kust 

 Natuur 

Cultuur 

Terug in het hotel zien wij dat onze kamer is opgeruimd en dat Kikker en zijn Vriendin zich prima vermaken. Hij leest een Formule 1 blaadje,  Vriendin zit in Lotus-houding voor een boekje met een set yoga-oefeningen.

11 juni 

We gaan door naar ons volgende hotel in Cavaliere.

Vanmiddag fietsen we naar ons favoriete strandje in Rayol Canadel. Maar de wind heeft het strand vies gemaakt: takken, zeewierbladeren, stukken plastic en een voetbalschoen.

Ach,  maakt niet zoveel uit, we hebben hier altijd nog onze favoriete strandbar en de zon schijnt.  

Als de barvrouwen ons opmerken roepen ze ‘Mousse de lait’ naar ons, en dat hebben ze goed onthouden. Wij willen onze Cappuccino met Mousse de lait, net als vorig jaar.

Even later zie ik dat ze zalf geven aan een meisje dat gebeten is door een kwal.

Normaal heb je op dit strand geen last van kwallen. Dit is één van de redenen dat het mijn favoriete strand is…

Maar als je eenmaal een band heb opgebouwd met een bepaald gebied, laat je het niet verpesten door een kwal.

Even wat fotoshots bij de kust, waar de troep niet zo te zien is. Maar ben er niet groos op dat ik vlak voor de vakantie naar de kapper ben geweest.  Ik lijk wel een leeuw.

Vanavond weer naar onze favoriete Mexicaan El Camino.  

 Lekker gegeten, maar afscheid nemen is altijd emotioneel als je met Mathijs ergens heengaat.

‘Misschien komen we morgen weer terug, maar misschien ook niet…’

… Ze wensen ons een goede reis…

Als we terug fietsen naar ons hotel hoor ik opeens luid geknor, en zie ik 3 wilde zwijnen voor me uitrennen. Ik denk dat het een moederzwijn is met haar 2 kinderen. Gelukkig fiets ik heel hard en maakt mijn voorlicht veel lawaai. Hierdoor schrikken de zwijnen van mij, en niet andersom.  Daarna ben ik wel even van mijn apropos.    

Aangekomen bij het hotel, vertelt de hotelman ons dat we onze fietsen niet op de juiste plaats hebben gestald, en ik zeg OK, en begin meteen over ‘cochons fauves’, wat volgens mij zoiets zou moeten betekenen als wilde zwijnen.

Maar aangezien cochon (varken) ook een Frans scheldwoord is, denkt hij waarschijnlijk in eerste instantie dat ik het niet met hem eens ben. Ik voel wat spanning.

Maar dan begrijpt hij het en hij zegt: Ja? Zag je ze? Ze zitten wel in de bergen, maar zelden hier. Soms komen ze naar het dorp om eten te zoeken.

Toch wel mooie beesten zo in het donker, op jacht naar brokken pizza’s van volgevreten toeristen.   

Achteraf zie ik op Google Translation dat het juist woord voor wild zwijn 'sanglier' is.